Was het een wedstrijd – en laten we wel wezen, de Britten zien altijd alles als een strijd wanneer hun nationale trots op het spel staat – dan zouden ze in het VK kunnen vaststellen dat ze comfortabel op de eerste plek staan. Of het een benijdenswaardige positie is, kun je je echter afvragen: het gaat hier om de slechtst presterende obligatiemarkt van de geïndustrialiseerde wereld.

Had u aan het begin van dit jaar in een breed mandje van Britse staatsobligaties belegd (de Bloomberg Sterling Gilt-index, zeg maar de AEX voor Britse obligaties), dan keek u op dit moment aan tegen een verlies van 21,8%. Ter vergelijking: in Amerika bedraagt dat verlies momenteel de helft (-10,9%), in Duitsland staat de teller op -12,4% en zelfs een meer risicovolle belegging, zoals een mandje obligaties in opkomende markten (EMD), weet het dit jaar beter te doen (-18,3%).

Overigens begonnen de verliezen voor de Britse obligatiehouders al eerder dan 2022. Wie op 10 maart 2020 in de Britse obligatiemarkt was gestapt, zou zijn belegging met ruim 27% in waarde hebben zien dalen. Het werpt weer eens een ander licht op het obligatiecliché ‘risicovrije belegging’.

Paar factoren voor de slechte positie van het VK

Waarom doet het Verenigd Koninkrijk het zoveel slechter dan die andere landen? Dat is terug te voeren op twee factoren. De eerste is technisch en heeft te maken met de looptijd van de uitstaande schuld. Bedraagt de gemiddelde looptijd van Europese en Amerikaanse obligaties een jaar of zeven, in het VK is dat maar liefst elf jaar. Des te langer die gemiddelde looptijd, des te gevoeliger de waarde van een obligatie is voor ontwikkelingen in de rentemarkt.

En dat brengt ons bij de tweede factor: de ontwikkeling in die rentemarkt zelf. Het zal niemand zijn ontgaan dat de kapitaalmarktrente dit jaar stevig aan het oplopen is, maar in het VK net even iets meer.

Aan die beweging liggen meerdere oorzaken ten grondslag: de energiecrisis (volgens de Bank of England wacht de Britse economie een langdurige recessie), de hogere inflatie (10% in juli), het verkrappende beleid van de Bank of England (volgende week wacht ons de zevende renteverhoging op rij) en het oplopende tekort op de lopende rekening dat buitenlands kapitaal behoeft ter financiering. Ook de komst van Liz Truss kan als factor worden genoemd: het grootse energieplan zal de omvang van de staatsschuld alleen maar verder opdrijven, terwijl ook het sluimerende conflict over de Ierse grens het sentiment rond het VK verder kan verzuren.

Gelukkig is er altijd één lichtpuntje: veel van het slechte nieuws is inmiddels al ingeprijsd. Wie heeft het over verlies? Wie nu in de Britse obligatiemarkt stapt, krijgt een korting van maar liefst 27%, de, uhm, grootste korting in de wereld!

(Origineel gepubliceerd in het FD van 14 september 2022)