De onstuitbare opmars van de overheid

Bladerend door de krant van dinsdag, waren er een aantal artikelen die mijn aandacht trokken. De eerste was die over Invest-NL, dat met een vermogen van €1,7 mrd het grootste investeringsfonds van de Nederlandse overheid is. Wouter Bos, oud-minister en directeur van de instelling: ‘We willen niet gezien worden als een club van ambtenaren.’

Ai! Zou hij dat nou echt zo gezegd hebben? Ik bedoel, ik wist eigenlijk helemaal niet heel veel over Invest-NL, maar één ding krijg ik nu niet meer uit mijn hoofd: vast een ambtenarenclubje. En dat was nog voordat ik las dat er zestig man in dienst zijn en zij met zijn allen slechts voor €28 mln in projecten hebben geïnvesteerd.

Ik moest onwillekeurig aan de begindagen van de European Bank for Reconstruction and Development (EBRD) denken. Ook zo’n club waar geen ambtenaren rondliepen. Géén zei ik. Drie keer raden wat u nu van de EBRD denkt…

Groeiraming OESO

Een pagina verder ging het over de nieuwe ramingen van de Oeso. Dat de wereldeconomie zich pas in 2022 weer op het niveau zal bevinden van voor corona. Sterker nog, wie naar de website van de Oeso gaat, krijgt zelfs een volledig overzicht van hoe snel dat ijkpunt voor de verschillende landen bereikt wordt.

Nederland is volgens dat overzicht een zwakke middenmoter (pas weer in het derde kwartaal in 2022 op niveau!), maar de belangrijke uitschieters zijn uiteraard China (al in 2020 boven Jan) en de VS (naar verwachting in het derde kwartaal van dit jaar op break-even). ‘Geholpen door het stimuleringspakket van $ 3000 miljard’, voegde het FD-artikel er als verklaring bij waarom de VS er zo gunstig voorstaat. Ter info, $3000 mrd is ongeveer 14% van het Amerikaanse bbp.

En dan nog het artikel dat Chinezen vanaf nu weer drie kinderen mogen krijgen. In 2015 werd formeel afscheid genomen van het eenkindbeleid, wat tot een piepklein geboortegolfje leidde in 2016. In 2017 zakte het geboorteaantal weer terug om in de jaren daarna elk jaar verder te dalen.

Als een tweekindbeleid niet werkt, waarom zou een driekindbeleid dat wel doen? Het heeft iets ECB-achtigs. Inflatiedoel al jaren niet gehaald? Laten we dan de target voor het inflatiedoel verhogen! Werkt vast heel goed. In het FD-artikel namen ze alvast een voorschot op wat wél zou kunnen werken: subsidies, betere kinderopvang en langer zwangerschapsverlof.

De overeenkomst van deze drie artikelen? De onstuitbare opmars van de overheid. Voor China is dat uiteraard niets nieuws, maar dat er bij de Amerikaanse economie en zelfs bij investeringsmaatschappijen een hoofdrol is weggelegd voor de overheid, geeft toch wel te denken. Of dat in alle gevallen de meest effectieve manier van werken is, vraag ik me daarbij soms wel af.

(Origineel gepubliceerd in het Financieele Dagblad van 2 juni 2021)

Leave a Reply

Fill in your details below or click an icon to log in:

WordPress.com Logo

You are commenting using your WordPress.com account. Log Out /  Change )

Facebook photo

You are commenting using your Facebook account. Log Out /  Change )

Connecting to %s