Vraag de gemiddelde beursgoeroe wat de afgelopen maanden de dominante thema’s op de financiële markten zijn geweest en ik vermoed dat je een redelijk voorspelbaar lijstje krijgt. De rally (en sell-off) in techaandelen, de verzwakking van de dollar versus de euro en de groeiende onzekerheid over de Amerikaanse presidentsverkiezingen (zoals ingeprijsd in de VIX-futures) lijken hierbij de meest voor de hand liggende kandidaten.

Vragen als hebben we een nieuwe zeepbel in techaandelen, wat als Trump de uitslag niet accepteert en is daarmee de dollar niet gedoemd veel verder te verzwakken, heb ik de afgelopen maand(en) in elk geval met enige regelmaat beantwoord.

Daar gaan we het dus niet over hebben. Interessanter is namelijk de vraag welke thema’s er op de financiële markten hebben gespeeld waar juist weinig oog voor is geweest. Van die sluipende trends zonder grote uitschieters die keurig door de mazen van het net vallen, vooral ook omdat er andere zaken om meer aandacht hebben gevraagd. Ik heb er twee, maar als iemand een aanvulling heeft, hoor ik het graag.

Brexit?

De eerste die ik noem is de gestage teloorgang van de Britse aandelenmarkt. Gemeten in lokale valuta staan Britse aandelen (ik kijk naar de MSCI herbeleggingsindex op basis van bruto dividend) momenteel 20% lager dan het begin van het jaar, tegen een min van 7% voor Europa (exclusief VK) en plus van 7% voor de VS. Niet alleen heeft de Britse aandelenmarkt hardere klappen gehad tijdens de sell-off in het eerste kwartaal, ook het herstel hapert.

Opmerkelijk is hierbij dat de handelsgewogen pond sinds het begin van het jaar 5% in waarde is gedaald, een factor die doorgaans juist positief zou moeten doorwerken in de relatieve performance van Britse aandelen. De belangrijkste redenen voor deze sluipende sell-off laten zich raden: de veel hardere economische terugval als gevolg van corona en de onzekerheid over de naderende brexitdeadline.

De dode obligatiemarkt

De tweede opmerkelijke trend waar relatief weinig aandacht aan besteed is, is de divergentie in volatiliteitsmarkten. Waar de VIX de prijs weergeeft van de verwachte volatiliteit in aandelen, laat de MOVE dat voor de Amerikaanse obligatiemarkt zien en de CVIX voor wisselkoersen. Waar de VIX en de CVIX in september stevig opliepen, bereikte de MOVE juiste het laagste niveau ooit. Een dergelijke divergentie zie je niet zo heel vaak. Ook hier laat de oorzaak zich raden: de invloed van de centrale banken.

Deze ontwikkeling is belangrijker dan u wellicht denkt. Dat de correctie in aandelen niet (of nauwelijks) tot een beweging in obligaties heeft geleid, geeft aan dat obligaties hun rol van schokdemper in de beleggingsportefeuilles aan het verliezen zijn. Ik vermoed dat dit zelfs belangrijker is dan de drie dominante thema’s waar ik deze column mee begon.

(Origineel gepubliceerd in Het Financieele Dagblad van 30 september 2020)