Stel je hebt twee vergelijkbare bedrijven, A en B. Ze zijn even winstgevend, hebben eenzelfde dividendbeleid en eenzelfde beurswaarde. Om het gemakkelijk te maken garandeer ik ook nog eens dat ze in de toekomst precies dezelfde winstgroei gaan laten zien. Anders gezegd, als u in beide bedrijven belegt, kunt u op termijn precies hetzelfde rendement verwachten.

Maar nu publiceert iemand een stuk research waaruit blijkt aandelen die met een A beginnen beter rendement bieden. Het onderzoek ziet er gedegen uit, de onderzoeker staat goed te boek en in een periode waarin iedereen op zoek is naar wat extra rendement, duurt het dus ook niet lang dat een groep beleggers met de strategie aan de haal gaat.

Wat gebeurt er? Aandeel A stijgt. Gegeven mijn garantie dat de winstgevendheid van beide bedrijven gelijk blijft, weet je echter dat deze periode van een hoger rendement in A tijdelijk zal moeten zijn. Sterker nog, omdat A precies dezelfde winst blijft maken als B en daarmee ook precies hetzelfde dividend zal betalen als B, zullen alle nieuwe beleggers in A vrede moeten hebben met een lager dividendrendement. Je betaalt immers een hogere prijs voor vergelijkbare claim op de winst en een even hoog dividend. In feite heeft de voorkeur voor het aandeel A een deel van het totale rendement naar voren gehaald en op een goed moment zal dat zich tegen A keren.

Directe baten

Maar hier is het punt: dat kan best lang duren. Doordat de opbrengst (de outperformance van A boven B) direct genoten wordt, maar de kosten (lager dividendrendement) over alle toekomstige jaren worden uitgesmeerd, zijn beleggers in A op papier beter af. Bovendien lijkt die kostenpost in relatieve termen klein.

Om een rekenvoorbeeld te geven: nemen we een dividendrendement van 3% in het startjaar en veronderstellen we dat aandeel A elk jaar 2% meer koerswinst boekt dan aandeel B, dan is het dividendrendement na vijf jaar 2,7% voor aandeel A versus 3% voor aandeel B. Dat verschil van 0,3% klinkt weinig als je die constante 2% outperformance in je achterhoofd houdt, niet? Daarnaast is de market cap van A nu groter (meer vraag van passieve beleggers), stappen er momentumbeleggers in A, staat de gevierde onderzoeker nu wekelijks voor de camera van CNBC en lijkt zijn verhaal nog te kloppen ook!

Zichzelf versterkend proces

De moraal van het verhaal? Dat het erg moeilijk kan zijn vast te stellen of een bepaalde handelsstrategie houtsnijdt of niet. Strategie A snijdt duidelijk geen hout, maar doordat de strategie populair wordt, wordt een zichzelf versterkend proces in gang gezet dat langdurig kan aanhouden. En misschien is dat wel de belangrijkste boodschap: dat een gezond wantrouwen tegen populaire beleggingsstrategieën geen kwaad kan, zeker als je de hoofdprijs moet betalen.

(Origineel gepubliceerd in Het Financieele Dagblad van 29 juli 2020)