Toch vraag ik me wel eens af hoe het gedachteproces van Donald Trump nou precies loopt. Beloof je als kersverse president dat je de groei van de Amerikaanse economie naar 4%, nee 5% terug zal brengen, staar je in het derde jaar van je ambtstermijn plotseling een recessie in de ogen. Weliswaar nog geen officiële recessie, niet zo eentje waarbij de omvang van de totale economie krimpt, maar wel eentje in de industriële sector. Nu is het belang van de industriële sector niet groot genoeg om de hele Amerikaanse economie in de min te trekken, maar toch: had er niet iemand beloofd vooral banen terug te brengen naar die vergeten en verguisde sector?

Investeringen…

Waar is dat precies mis gegaan? Aan de ‘Mooiste en Grootste Belastingverlaging Aller Tijden’ die er op de valreep van 2017 is doorgevoerd kan het niet liggen. Een belastingverlaging die vooral het bedrijfsleven ten goede is gekomen en die zichzelf terug zou verdienen doordat er op grote schaal geïnvesteerd zou gaan worden.

‘Het knaagt. Je ziet Trump denken, zoeken. Iets remt de economie, maar wat zou het zijn?’

Over investeringen gesproken: gevoelig punt. Tijdens de laatste vier jaar van Obama stegen de investeringen gemiddeld met 4,4% per jaar, de teller over de eerste tien kwartalen van Trumps ambtstermijn staat vooralsnog op 3,9%. Een trage start wellicht? Geen ambtenaar die dat zal tegenspreken, maar als we eerlijk zijn, lijkt het niet heel erg waarschijnlijk. Investeringen zijn doorgaans gebaat bij een positief sentiment, dus dat het producentenvertrouwen in de verwerkende industrie naar het laagste niveau sinds 2009 is gezakt, is nou niet bepaald een bemoedigend teken. Consensus verwacht een groei van slechts 2,5% in 2019. Fake news, uiteráárd, maar toch.

Zwakkere dollar…?

Waar komt die groeivertraging dan wel vandaan? Dan móet het de sterke dollar wel zijn! De internationale concurrentie in de industriële sector is moordend, dus dat de dollar sinds Trumps aantreden met 1,5% is ge… Krijg nou wat! Is de dollar sinds zijn aantreden per saldo verzwakt? Ook die oorzaak moet dus naar de prullenmand verwezen worden.

Dan moet het de FED wel zijn!

Maar wacht eens even, het zijn natuurlijk die renteverhogingen van de Federal Reserve! Zeven renteverhogingen hebben ze sinds zijn aantreden doorgevoerd, 1,75% in het totaal: geen economie die dat overleeft. Of toch? Tussen 2004 en 2006 verhoogde de Fed de rente met 4,25%, eind jaren negentig bedroeg de rentestijging in totaal 3,5%. In beide gevallen lag de rente uiteindelijk zo’n 3% boven de toen geldende inflatie: momenteel is dat slechts 0,3%. Is dat genoeg om Great America op zijn knieën te dwingen?

Het knaagt. Je ziet hem denken, zoeken. Iets remt de economie, maar wat zou het zijn? Het ligt binnen handbereik, zo voelt het. Maar wat?

(origineel gepubliceerd in het Financieele Dagblad van 09 oktober 2019)