Afgelopen week ging de oudste uit huis. Studeren, in Groningen. Kleren in een rugzak, fiets mee en op de trein naar het Noorden. Een kamer had hij nog niet — ik bied een biertje aan de lezer met de gouden tip! —, maar dat kon zijn drang naar vrijheid niet remmen. Na achttien jaar in ons leven te hebben rondgescharreld was het nu tijd om zijn eigen plek in de wereld op te eisen. Helemaal goed, maar ik had het er best wel moeilijk mee.
En zo vond ik deze week alles stom. Voorbeeld? Dat toneelstukje dat in Den Haag wordt opgevoerd tijdens het niet-formeren van een nieuwe regering. De afgelopen maanden is er meer tijd gestoken in het spinnen van het verhaal dan in een discussie over de inhoud. Alles gericht om de schuld bij de ander te leggen, bijna niets om tot een vergelijk te komen. Alsof we niet zitten te springen om een daadkrachtige regering die haast maakt met belangrijke dossiers als milieu, woningmarkt, arbeidsmarkt en corona.
Wie ik dit kwalijk neem? Iedereen, allemaal. Van de rechtse wolk tot aan de linkse liefjes – of was dat nou het linkse wolkje en de rechtse geliefden? Niemand die er goed vanaf komt. Oh en al die columnisten die het circus becommentarieerden? Ga het dan zelf doen, als je het zoveel beter weet!
Ander voorbeeld: die hele discussie over duurzaam beleggen volgens ESG-standaarden. De een claimt dat het betere rendementen oplevert, de ander roept dat het slechts een marketingtruc is. Gegeven de hoge variatie in ESG-scores per bedrijf, is voor elk standpunt makkelijk ‘wetenschappelijk bewijs’ te vinden, wat dus een stortvloed van tegenstrijdige research oplevert. Het is een achterhoedegevecht, op zijn best. Beleggers alleen zullen het opwarmen van de aarde echt niet weten tegen te gaan, daarvoor lopen de meningen te sterk uiteen.
Als je het opwarmen van de aarde een halt wil toeroepen dan is kaderstelling (voor de ESG-scores) en actief beleid (een CO₂-taks) van veel groter belang. Let wel, ik beweer niet dat ESG-beleggen zinloos of niet wenselijk zou zijn, maar laten we wel realistisch blijven.
Even doorgaan
En zo kan ik nog wel even doorgaan met knorrig zijn. Dat gezeur over hoogtevrees op de aandelenmarkten? Stom. Dat gehype over de 800 in de AEX? Net zo stom. Klaas Knot over het afbouwen van het opkoopprogramma? Duh. Opzouten met je Zandvoort, klaar met dat gezeur over Lowlands en ja joh, is de Nederlandse huizenmarkt echt overspannen?
Ik denk dat u het inmiddels wel begrijpt.
Ben ik nu gedoemd om verder als knorrige columnist door het leven te gaan? Dat loopt gelukkig wel los. Na een zonnig weekend met voldoende nachtrust merk ik dat ik weer gefascineerd naar de AEX zit te kijken. Kom op AEX, 800, je kunt het!
(Origineel gepubliceerd in het Financieele Dagblad van 08 september 2021)