Aandelenmarkten kleurden vorige week dieprood en handelen sinds die tijd een beetje tussen hoop en vrees. Is dit een tijdelijke correctie of dan toch – ‘eindelijk’, hoor ik sommigen zeggen – het einde van de rally op de (Amerikaanse) aandelenmarkten? De onzekerheid is groot omdat de enige constante van dit jaar, namelijk de opgaande Amerikaanse beurs, nu zelf ook verliezen incasseert. Daarbij gingen met name de populaire groei- en momentumaandelen (die het recentelijk goed deden) aan kop onder de dalers.

Op zich is het niet zo moeilijk om voor het scenario van de zware correctie te opteren. Dat is het eigenlijk nooit. Met de termen handelsoorlog, Italië, overspannen arbeidsmarkt, oplopende kapitaalmarktrente, brexit, torenhoge schuld en Trump heb je al meer dan voldoende ingrediënten in handen om een uiterst gevaarlijk gifdrankje te brouwen. Veel fantasie heb je daar verder niet voor nodig, maar wil je dat er toch nog bij dan suggereer ik ook termen als algoritmes en derivaten aan het verhaal toe te voegen. Doet het altijd goed.

Kijk ik echter naar wat er vorige week gebeurde, dan zie ik toch de nodige argumenten om voor het andere scenario te gaan, die van de tijdelijke correctie. Zo is daar het gebrek aan paniek buiten de aandelenmarkten. Zeker, de risico-opslag (spread) in de markt voor bedrijfsobligaties liep vorige week op, maar veel stelde het niet voor. De spread in de high-yieldmarkt tikte tijdelijk door de 400 basispunten heen, maar bleef verder keurig binnen de bandbreedte van de afgelopen zes maanden. De reden hiervoor is niet zo heel verwonderlijk: tot en met 2020 dient er minder dan 15% van de uitstaande schuld geherfinancierd worden, waarbij het gros pas voor 2023 en later op de rol staat.

Hoge schuld? Ja. Hoge kapitaalmarktrente? Prima. Maar met de huidige herfinancieringsstructuur gaat dat op de korte termijn relatief weinig pijn opleveren. Of wat te denken van de beweging zelf? Zeker, de beurs ging hard naar beneden, maar de belangrijkste draai vond binnen de aandelenmarkten zelf plaats, waarbij hedgefondsen long-posities in de populaire groei- en momentumaandelen verkochten. Van herpositionering of paniek bij de eindbeleggers lijkt geen sprake te zijn.

Kunt u zich de correctie van februari van dit jaar nog herinneren? In twee weken tijd leverde de S&P 500 toen ruim 10% in en ook toen overheerste de twijfel. Achteraf gezien bleek het een tijdelijke tik te zijn, om één simpele reden: winstgroei. Tenzij we op een recessie afstevenen – en dat lijkt mij nog steeds onwaarschijnlijk – zal elke correctie waarschijnlijk tijdelijk blijken te zijn.