Terug van vakantie en op zoek naar een snelle manier om weer een beetje op de hoogte te zijn van wat er op de financiële markten speelt? U valt met uw neus in de boter, want ik loop deze week door de belangrijkste thema’s heen.

In de eerste plaats is dat de crisis rond Turkije. De korte versie: Turkije leefde op de pof, wat goed ging totdat het politieke conflict met de VS het fragiele evenwicht verstoorde. Is het een serieus probleem? Voor Turkije zeker, maar eerlijk gezegd vermoed ik dat dit voor de financiële markten een zogenaamde tweeweeks vlieg zal blijken te zijn. De mogelijke financiële spillover-effecten van de Turkse crisis zijn beperkt en bovendien al redelijk verdisconteerd. Turkije heeft een probleem, de rest van de wereld nauwelijks.

Veel minder aandacht ging de afgelopen weken uit naar thema nummer twee: Italië. Het wachten is op de (budget)plannen van de nieuwe regering en wie naar de Italiaanse kapitaalmarktrente kijkt, kan zien dat de markt er bar weinig vertrouwen in heeft. Sluipenderwijs is het renteverschil met Duitsland de afgelopen weken opgelopen tot boven de 3%, waarmee we terug zijn op de piekniveaus van mei. Waar ik de marktreactie rond Turkije wat overtrokken vind, heb ik het tegenovergestelde gevoel rond Italië. Als Italië een probleem heeft, heeft Europa dat immers ook.

Thema nummer drie is de teloorgang van de aandelenmarkten van opkomende markten. De MSCI index van opkomende markten is sinds februari met 20% gedaald, waarmee we dus tegen een ‘bear market’ aankijken. Het Chinese handelsconflict met de VS, de zwakkere Chinese groeicijfers, de duurdere dollar en de Turkse crisis worden hier als argumenten genoemd.

Sentiment is boterzacht

Dat de Chinese beurs afgelopen week nauwelijks wist te profiteren van het nieuws dat de handelsbesprekingen tussen de VS en China hervat gaan worden, zegt genoeg. Het sentiment is boterzacht, aanmerkelijk zwakker dan de onderliggende groei- en winstcijfers die we tot nu toe hebben gezien, overigens.

Dat de Chinese autoriteiten deze keer geen draconische maatregelen uit de kast getrokken hebben om de correctie in aandelen op te vangen, juich ik overigens van harte toe. Wat dat betreft lijkt men geleerd te hebben van de fouten die in 2016 werden gemaakt. Aandelen in opkomende markten zijn inmiddels ronduit goedkoop, maar dat is (nog) niet genoeg om het zwakke sentiment te doorbreken.

De eerste drie thema’s doen wellicht vermoeden dat dit een lange, hete zomer is geweest, maar dan heb je buiten het vierde thema gerekend: de aanhoudende kracht van de Amerikaanse economie. Na een sterk tweede kwartaal (bbp-groei van 4,1%) staat de Atlanta groei-tracker voor het derde kwartaal op 4,3%, waarmee ook de winstverwachtingen onverminderd gunstig blijven. Dat de S&P500 ondanks alle onrust dicht bij een nieuwe ‘all-time high’ staat, is dus niet helemaal onlogisch.

Origineel gepubliceerd in het Financieele Dagblad van 20 Augustus 2018.