Het nieuwe Fed beleid

Doen ze het, of doen ze het niet? Het lot van financiële markten lijkt de komende maanden in handen te liggen van de beantwoording van die vraag. ‘Ze’ zijn in dit geval de bestuursleden van het beleidsbepalende orgaan van de Federal Reserve en ‘het’ gaat over de aangekondigde wijziging die ‘ze’ hebben doorgevoerd ten aanzien van het inflatiebeleid.

Zoals wellicht bekend wijzigde de Fed — na een jaar van soul searching en consultaties — in de herfst van 2020 zijn monetaire beleidsdoelstellingen. De uitkomst was dat de nadruk iets meer is komen te liggen op de arbeidsmarkt en minder op de inflatie. Specifiek heeft men dat laatste verwoord door te stellen dat de 2% inflatiedoelstelling niet meer als een plafond moet worden beschouwd, maar als het gemiddelde waarop inflatie over de middellange termijn dient te liggen.

Zoals de Fed het zelf verwoordt: perioden waarin de inflatie structureel onder de 2% blijft, moeten worden gecompenseerd met perioden waarin de inflatie (matig) boven de 2% ligt.

Wat dat inhoudt? Daar zijn de Fed-watchers het voorlopig nog niet over eens, maar als ik de favoriete inflatiemaatstaf van de Federal Reserve erbij pak (de zogeheten Core Personal Consumption Expenditure), dan zie ik dat ‘de’ inflatie de afgelopen drie, vijf of zeven jaar gemiddeld rond de 1,7% heeft gelegen. Wil je dat naar 2% tillen, dan moet de Fed vanaf nu dus op een inflatie mikken die consequent boven de 2% ligt, sterker nog, het liefst ergens in de buurt van de 2,3%.

Als je in het verleden van de core PCE duikt, moet je teruggaan tot de eerste helft van de jaren negentig om een driejaarstermijn te vinden waar die inflatiemaatstaf gemiddeld op 2,3% lag. Kortom: alleen de oudjes onder de huidige generatie beleggers kunnen zich dat (wellicht) nog herinneren.

Doen ze het, of doen ze het niet?

Waarmee ik terugkom op de vraag waarmee ik begon: doen ze het, of doen ze het niet? De markt lijkt nog zeker niet overtuigd van de ernst van de beleidswijziging. Kijken we naar de Federal Funds Futures — het contract waaruit af te lezen valt wat de markt verwacht ten aanzien van het toekomstige korte rentebeleid van de Fed — dan wordt er rekening gehouden dat er voor het einde van 2022 een eerste rentestap zal zijn gezet. De voorspellingen van de Federal Reserve zelf wijzen echter op een ongewijzigd nultarief tot in elk geval het einde van 2023.

De herstart van de Amerikaanse economie zal de komende maanden naar verwachting gepaard gaan met een stijging van de inflatie. Hiermee zal de speculatie over de gewijzigde beleidsdoelstelling van de Fed naar alle waarschijnlijkheid steeds meer oplaaien. De ervaring leert dat een dergelijke periode van speculatie doorgaans ook met meer volatiliteit gepaard gaat.

(Origineel gepubliceerd in het Financieele Dagblad van 12 mei 2021)

Leave a Reply

Fill in your details below or click an icon to log in:

WordPress.com Logo

You are commenting using your WordPress.com account. Log Out /  Change )

Facebook photo

You are commenting using your Facebook account. Log Out /  Change )

Connecting to %s