Kortetermijndenken is slecht voor de economie. Het is een boodschap die we wel vaker hebben zien langskomen en twee weken geleden was het de beurt aan superbelegger Warren Buffett en JPMorgan-ceo Jamie Dimon om deze inkopper nog eens te herhalen. Hun specifieke punt was dat bedrijven moeten stoppen met het afgeven van kwartaalprognoses — niet te verwarren met kwartaalrapportages — omdat dit de langetermijnplanning van een bedrijf en de economie zou schaden.

Op zich denk ik dat niemand het echt oneens zal zijn met de strekking dat al te veel nadruk op de korte termijn schadelijk kan zijn. Als het inderdaad zo is dat — hier volgt een vrije vertaling van de brief — ‘bedrijven regelmatig investeringen in technologie, personeel en R&D uitstellen om kwartaaldoelstellingen te halen’, dan is dat zeker onwenselijk. Dat gezegd hebbende, valt op deze brief aardig wat aan te merken.

Niet de sterkste arumenten worden naar voren gebracht

Zo wordt er gesteld dat het kortetermijndenken ertoe heeft geleid dat er steeds minder beursgenoteerde bedrijven zijn. Dat er de afgelopen twintig jaar een trend is van een dalend aantal beursgenoteerde bedrijven klopt, maar of dat iets met het afgeven van kwartaalprognoses te maken heeft, is op zijn zachtst gezegd twijfelachtig. Fusies en overnames, strengere regelgeving en een ongekend zware recessie zijn allemaal redenen waarom er minder beursgenoteerde bedrijven zijn. Maar kwartaalprognoses?

Het feit dat naar schatting twee derde van de bedrijven in de S&P500 überhaupt geen kwartaalprognoses afgeeft, lijkt nu niet echt te suggereren dat dit een beursgang in de weg zou staan. Of wat te denken van deze: ‘Op korte termijn gerichte kapitaalmarkten hebben bedrijven met een langetermijnvisie ontmoedigd om naar de beurs te gaan en zo de vooruitgang van de economie in de weg gestaan’. Als ik bijvoorbeeld naar de bedrijven van Elon Musk kijk, die ondanks aanhoudende verliezen nog steeds de lievelingetjes van de beurs zijn, kun je toch moeilijk van een klimaat spreken dat vernieuwing ontmoedigt, noch van kortetermijndenken.

Maar zelfs al is het waar dat beursgenoteerde bedrijven zich te veel laten leiden door kortetermijnbeslissingen en daardoor suboptimale beslissingen nemen, is de claim dat dit de economische vooruitgang in de weg staat wel een hele grote. Naast de 4300 beursgenoteerde bedrijven zijn er in de VS liefst 28 miljoen niet-beursgenoteerde bedrijven die echt niet stil zitten en niets doen. Het zijn vaak deze kleinere bedrijven die een belangrijke rol spelen in de innovatiekracht van de economie. Mochten beursgenoteerde bedrijven zich inderdaad laten leiden door de verkeerde beslissingen, dan staat er een heel leger aan andere bedrijven klaar om in het gat te springen. Kortom: zelfs als kortetermijndenken slecht voor de beurs is, hoeft het nog niet per definitie slecht voor de economie als geheel te zijn.

(origineel gepubliceerd in het Financieele Dagblad van 18 juni 2018)