Wat moeten we nu met die bitcoins doen? Als je zelfs bij de kapper achtervolgd wordt door verhalen van crypto currencies, is het moment om te verkopen inmiddels ruimschoots bereikt, zou ik zeggen. Heb ik dan bitcoins om te verkopen? Zeker. Of althans…

Voordat u nu denkt dat ik een noeste speculant ben, brandend van pure hebzucht: niets is minder waar. Ik heb mijn bitcoin gekocht tijdens wat ik de tweede hypegolf rond crypto currencies noem. De eerste golf vond zo’n beetje rond 2011 plaats, toen de pioniers over bitcoin begonnen te schrijven en de vraag naar bitcoin ook tot de eerste koersexplosie leidde. Bitcoin steeg van 30 dollarcent naar een onwaarschijnlijke prijs van 14 dollar. De tweede golf was aan het einde van 2013, toen de koers van $100 naar $1100 opliep. Ik besloot de gok te wagen, maar eigenlijk vooral om een keer mee te maken hoe het hele proces nu eigenlijk liep. Gebruikersonvriendelijk was een understatement: mijn computer stond twee dagen en nachten te stampen voordat ik iets kon kopen en toen dat eenmaal achter de rug was, bleken er vrijwel geen bitcoins voorradig te zijn. Pas na een dag kon ik iets kopen op een prijs die uiteraard 20% hoger lag dan toen ik het hele proces gestart was. De verhalen over hacks en fraude deden groots de ronde, dus als belegger was het me duidelijk dat je hier te maken had met het Wilde Westen van het cryptotijdperk. Een loterij, niet een markt. Als belegger had ik er weinig te zoeken.

Virtueel heb ik een virtuele munt

Kom ik terug op mijn vraag: heb ik dan bitcoins om te verkopen? Zeker. Of althans, in theorie dan toch, want eerlijk gezegd staat alle informatie van mijn crypto-avontuur op een laptop die ik al zeker drie jaar niet meer heb aangezet. Een zwarte balk door het beeldscherm leidde tot de aankoop van een nieuwe laptop, waarna het hele cryptogebeuren weer naar de achtergrond zakte. Alle technische updates, cryptovorken (hard en soft) en andere aanpassingen heb ik in de tussenliggende jaren aan mij voorbij laten gaan en als ik het goed begrijp is het inmiddels een redelijk onneembare horde geworden om dat allemaal weer bij te benen. Virtueel ben ik dus eigenaar van een virtuele munt.

Het klinkt misschien onwaarschijnlijk, maar ik kan u zeggen: dat geeft erg veel rust in de werkelijke wereld. Joost van Kuppeveld stelde vorige week dat je stalen zenuwen nodig hebt om in bitcoins te beleggen, maar een half kapotte laptop met een verouderde bitcoin wallet blijkt ook erg goed te werken. Had ik wel toegang tot de bitcoin gehad, had ik hem waarschijnlijk al in juni van dit jaar verkocht. Nu ben ik dus nog trotse eigenaar van een bitcoin. Denk ik dan toch.

(origineel gepubliceerd in het Financieele Dagblad van 11 december 2017)