Mocht u zoekende zijn naar synoniemen voor het woord ‘beperkt’, dan kunt u deze dagen uw hart ophalen met het lezen van de dagelijkse beursverslagen. De winsten zijn bescheiden, de openingsindicaties vlak en de koersuitslagen gering. Zeker, er zijn uitschieters als je naar specifieke aandelen kijkt, maar als je de bredere beursindices bekijkt, stelt het bar weinig voor. Als we ons even tot de Amerikaanse beurs beperken, is het met het slot van afgelopen vrijdag precies twee maanden geleden dat de S&P500 een daguitslag van meer dan 1% heeft laten zien. Gras groeit langzamer, maar voor de gemiddelde beursanalist is dit toch echt sappelen.

Twee maanden waarin de Amerikaanse beurs op dagbasis niet meer dan 1% afwijkt, is een redelijk uitzonderlijke gebeurtenis. Sinds 1928 is het slechts 24 keer eerder voorgekomen, maar als we bijvoorbeeld naar de afgelopen tien jaar kijken, zien we het slechts één keer. Wat het nog wat extra bijzonder maakt is de timing: augustus en september staan te boek als de maanden waarin de volatiliteit doorgaans oploopt.

Wie denkt dat de beurs daarmee per saldo niet van zijn plaats is gekomen, heeft het overigens mis. Dag op dag zijn de verschillen weliswaar klein, maar de onderliggende trend is onmiskenbaar opwaarts geweest: de S&P500 is in die twee rustige maanden 2,5% opgelopen. Hiermee houdt de Amerikaanse beurs zich ook deze keer aan het patroon dat je doorgaans ziet ten tijde van beperkte volatiliteit. Zo bedroeg het rendement in de voorgaande 24 edities van langdurige lage volatiliteit gemiddeld 4,6%, bijna vier keer de 1,2% die we over twee maanden zagen. De boodschap is duidelijk: bij gebrek aan sterke en onverwachte nieuwe impulsen kabbelt de beurs gestaag omhoog. Boring is beautiful.

Een gemiddeld rendement van 4,6% klinkt interessant: kunnen we hier als beleggers niet op inspelen? Alleen als je precies van tevoren weet wanneer de beurs langdurig in rustiger vaarwater komt, wat helaas redelijk onmogelijk is. Achteraf inspelen op de trend werkt ook niet: wie na twee maanden rust alsnog aandelen had gekocht, had in de twee maanden die daarop volgde een rendement van slechts -0,1% behaald. Deze uitkomst lijkt wellicht te suggereren dat het tijd is afscheid van aandelen te nemen, maar dat blijkt voornamelijk van één variabele af te hangen; de toekomstige volatiliteit. Zo bedroeg het gemiddelde rendement in die gevallen dat de volatiliteit na twee maanden terugkeerde -2,0%, maar verdiende je gemiddeld alsnog 1,6% in die gevallen dat de volatiliteit laag bleef.

De hamvraag lijkt dus: keert de volatiliteit terug of niet? Ik zit in het eerste kamp: volatiliteit zal naar mijn gevoel zeker terugkeren en verwacht dat aandelen de komende maanden dus ook zullen achterblijven. Maar ik laat de keuze graag aan u.

(origineel gepubliceerd in het Financieele Dagblad van 12 september)