http://www.ritholtz.com/blog/2015/03/bear-markets-happen/

Aandelen kunnen omhoog en ze kunnen naar beneden. Sterker nog, dat doen ze de hele tijd en dat levert de nodige ruis op. Wat is de onderliggende trend nou eigenlijk?
De makers van bovenstaande grafiek hebben dat probleem gemakkelijk opgelost. Gewoon, weg met alle dagelijkse, wekelijkse en zelfs maandelijkse ruis, hou het simpel, kijk naar de trend. Mooi, simpel en overzichtelijk. Ter vergelijking heb ik de keerpunten die in de bovenstaande grafiek staan, gereproduceerd en naast de werkelijke echte beursontwikkeling weergegeven. Helemaal perfect kloppen doet het waarschijnlijk niet: ik kijk naar de S&P500, terwijl de grafiek naar de Dow kijkt en ik kijk naar maanddata, waar de grafiek vanaf specifieke dagen loopt. Daar kunnen we denk ik wel mee leven.

Wat ik echter ook in de grafiek heb weergegeven, zijn de periodes waarin de Amerikaanse economie officieel in recessie verkeerd (grijze vlakken). Zoals wellicht bekend heb je in de VS een bureau (NBER) dat zich onder andere bezighoudt met het dateren van recessies, waarbij de VS dus afwijkt van de algemeen gehanteerde definitie van twee kwartalen negatieve BBP-groei. Het mooie is dat recessies daarmee ook niet per kwartaal plaatsvinden, maar op de maand nauwkeurig starten en eindigen.

De reden waarom ik de recessies eveneens heb weergegeven hangt samen met het feit dat ik toevallig deze week ook een tabel tegenkwam die specifiek keek naar rendementen van aandelen in en om recessies. Die tabel ziet er als volgt uit:

http://awealthofcommonsense.com/stock-performance-before-during-after-recessions/

Wat mij hierbij opviel was dat de rendementen in aandelen veel minder slecht was tijdens recessies dan ik zelf verwacht had. De derde kolom laat zien dat je gemiddelde rendement gedurende een recessie -1,5% is, waarbij echter sprake is van vrij grote verschillen in performance. Zeker, er zijn recessies die negatieve rendementen opleveren (-35% in 2007-2009), maar er zijn ook recessies waarbij je doodleuk 15% verdient in aandelen. Gemiddeld verlies je slechts 1,5%, wat een stuk minder is dan hetgeen ik gedacht zou hebben.

Dat beeld wordt ten dele bevestigd door die tweede grafiek. Het klopt dat er recessies zijn die een echt positief rendement op aandelen hebben opgeleverd (kijk bijvoorbeeld naar 1945), maar wat verder ook duidelijk wordt, is dat heel erg veel afhangt van de specifieke datering van de recessies. Zo bedroeg de daling in de 2007-2009 recessie 35%, maar verloren aandelen per saldo meer dan de helft van de waarde gedurende de koerscorrectie die om en rond deze recessie plaatsvond. De grafiek laat duidelijk zien dat de aandelenmarkt in de aanloop naar een recessie altijd al een behoorlijke daling heeft laten zien, waardoor het verlies gedurende de recessie minder zwaar lijkt dan het in werkelijkheid is. De tabel geeft dus een enigszins (positief) vertekend beeld weer.

Een tweede observatie die je op basis van de tweede grafiek kan trekken is dat ongeveer de helft van de correcties in de eerste grafiek plaatsvinden buiten een recessie om. Het meest beroemde voorbeeld hiervan is uiteraard de beurskrach van 1987, waar de 35% beurscorrectie die plaatsvond niet tot een wezenlijke verzwakking van de Amerikaanse economie leidde. Opmerkelijk is hierbij dat deze mid-cyclus correcties de laatste decennia steeds minder regelmatig lijken plaats te vinden. In de jaren zestig en zeventig kwam een dergelijke correctie met enige regelmaat voor, maar sinds de krach van 1987 zien we geen echte tussentijdse correcties meer. Wellicht is het omdat het monetaire beleid in de laatste dertig jaar meer en meer bewust lijkt te zijn geworden van de financiële markten, of wellicht dat economie en beurs inmiddels steeds meer met elkaar vergroeid zijn, dat is niet helemaal duidelijk.

Als dat laatste het geval is, laten we dan hopen dat die blauwe lijn nog een tijdje verder omhoog blijft gaan…