Je hebt van die periodes waarin de financiële markten alle kanten opschieten, behalve de kant die logisch en uitlegbaar is. Van die dagen dat een winstwaarschuwing van bedrijf X met een koerssprong van 4% beloond wordt, dat zowel de winst als het verlies van Trump door de beurs met gejuich wordt ontvangen, of dat de markt sterk stijgt terwijl er die dag toch alleen maar een nietszeggende Duitse consumentenvertrouwensindicator is gepubliceerd. Waarom? Tsja.

Beleggingsstrategen die dergelijke bewegingen moeten duiden, kiezen hierin doorgaans tussen twee opties. De weg van de minste weerstand is hierbij een bericht te herkauwen van een collega-goeroe die een uur eerder met dezelfde vraag geconfronteerd werd. There is safety in numbers, dus mocht er onverhoopt een betere verklaring opduiken, dan sta je tenminste niet alleen voor gek. Het bijkomende voordeel is dat er nu op twee plekken een vergelijkbare ‘verklaring’ te lezen staat, wat de geloofwaardigheid ervan ten goede komt.

Het alternatief is gaan voor een reactie doorspekt met termen als meme stock, hedgefonds en short squeeze. Ook hier kun je je afvragen in hoeverre de strateeg in kwestie echt weet wat er onderliggend speelt, maar het komt waarschijnlijk wel dichter bij het juiste antwoord.

Het eerlijke antwoord (‘Ik heb geen idee’), of het meest realistische antwoord (‘Wat maakt mij die uitschieter van vandaag nou eigenlijk uit’) duikt doorgaans zelden op in de definitieve versie van het artikel.

Wel veel input, geen enkele richting

Toch zijn die periodes voor de doorgewinterde strateeg slechts kinderspel, zeker als je ze vergelijkt met de huidige situatie. Omvallende Amerikaanse banken, koppig hoge inflatie, divergentie in het beleid van de grote centrale banken, een zich voortslepende oorlog, de Amerikaanse overheid die binnen twee weken failliet kan gaan, tegenvallende groeicijfers in China en Europa en waar blijft die recessie nou? Aan nieuwe inzichten, potentiële problemen en onverwachte wendingen geen gebrek, maar wat doet de aandelenmarkt? De MSCI All Countries index (total return) bewoog de afgelopen dertig handelsdagen in een bandbreedte van slechts 2,1%, ver onder het langetermijngemiddelde van 7,1%.

Dus welke draai kan je hier als strateeg aan geven? Evenveel kopers als verkopers? Hoewel deze dooddoener op zich wel klopt, geeft het uiteraard geen enkel inzicht in waarom dat zo zou zijn. Het elegante antwoord is in dit geval te zeggen dat de markt momenteel op een kantelpunt staat. Dat de hoop op lagere inflatie en wellicht een eerste renteverlaging door de Fed precies opweegt tegen de economische afvlakking en het (zeer kleine) risico van een default van de Amerikaanse overheid. Stilte voor de storm, waarbij je vervolgens keurig in het midden laat welke kant de wind op zal waaien.

Het eerlijke antwoord? Ik denk dat iedereen die het voorgaande gelezen heeft, dat inmiddels wel kan raden.

(Origineel gepubliceerd in het Financieele Dagblad van 17 mei 2023)