http://ftalphaville.ft.com/2014/08/07/1921822/federal-reserve-finds-us-households-are-unwell/
Verstand komt met de jaren. Dat blijkt zeker te kloppen als het gaat om Amerikanen die met pensioen gaan…
Had je mij op twintigjarige leeftijd gevraagd of ik op mijn 65ste met pensioen zou gaan en dan had ik volmondig ja gezegd. Sterker nog, als je mij gevraagd had of ik al op mijn 60ste (of eerder) met pensioen zou willen, had ik dat waarschijnlijk ook met ja beantwoord. Niet alleen was dat in die tijd heel gewoon (we hebben het hier over de jaren tachtig, toen de VUT nog een populaire maatregel was), maar bovendien, het vooruitzicht dat je nog vijf-en-veertig jaar zou moeten werken tot je pensioen… Pfff… Als jonge twintiger heb je wel andere dingen te doen met je leven.
Inmiddels ben ik op de helft van die vijf-en-veertig jaar (die tussentijds wel is opgeschroefd naar zeven-en-veertig jaar) en kan ik me best voorstellen dat je ook na je 65ste 67ste nog iets blijft doen. Wellicht niet voltijds, maar laten we zeggen, een leuke mailservice met dagelijkse grafieken en links, of een column voor rtl-z, waarom niet?
Op zich kan ik het verloop van bovenstaande grafiek dus best voorstellen. De grafiek laat zien hoe men in Amerika tegen pensioenen aankijkt, opgedeeld per leeftijdscategorie. De grafiek laat twee antwoorden zien: het percentage van de ondervraagden die voltijds wil blijven werken tot aan hun pensioen, om dan te stoppen (blauw) en het percentage van mensen dat zo lang mogelijk wil blijven werken, ook na de pensioengerechtigde leeftijd (rood). Aangezien beide uitkomsten niet tot honderd optellen, is duidelijk dat alle overige antwoorden zijn weggelaten. Mijn optie van ‘gedeeltelijk met pensioen’ zit er dus niet bij.
De grafiek laat de verschuiving in verwachting ten aanzien van pensioen zien: naarmate men ouder wordt, verschuift de voorkeur duidelijk naar langer werken. Op zich is dat in lijn met mijn eigen observatie, zij het dat ik (nog) niet echt van blauw naar rood ben opgeschoven, maar eerder van blauw naar een kleur die niet weergegeven staat.
De vraag is alleen of deze verschuiving in het Amerikaanse geval ook vrijwillig is. Als je het artikel van alphaville leest, lijkt dat antwoord duidelijk nee te zijn: het is niet zo zeer de voorkeur om door te werken, maar eerder noodzaak. Een paar statistieken die in genoemd worden:
- Van de werkenden in de VS heeft slechts een derde voldoende gespaard om drie maanden vaste kosten te kunnen betalen.
- Iets minder dan 50% van de Amerikanen kunnen op korte termijn $400 ophoesten zonder daarvoor schulden aan te gaan of iets te verkopen.
- 45% van de Amerikanen spaart helemaal niets van hun inkomen.
Later met pensioen. Voor velen in de VS is het geen voorkeur, maar absolute noodzaak. Wat dat aangaat is het Nederlandse pensioenstelsel gelukkig beter opgezet dan het Amerikaanse…